Özlemeyi de bilirmiişşş...

Ne güzeldi değil mi saat 6da hava kararır o sırada annecik eve gelirdi...Saatlerin geri alınmasıyla saat 5te hava kararmaya başladı ama annecik yook:((( O zaman huysuzlaşıyormuşsun, annanecik ne yapsa olmuyormuş... Mecbur kucakta gezeceksin, bi o yana bi bu yana dönerek, gözlerin ya camda ya kapıda, ne diyerek: 'anne-anne-anne-anne...' Senin anne demene kurban olurum canım oğlummm...

Neredeyse daha 1 aylıkken ağlarken 'annnnnneee'ye benzer bir kelime duyardık...O bile mutlu ederdi beni...Şimdi ise tarif edilemez bir his kaplıyor içimi 'anne' dediğini duyduğumda ve biliyorum artık bilinçli çıkarıyorsun bu kelimeyi... En çok da acıktığında gözümün içine baka baka 'annne'ler sıralanıyor ki eminim bunun tesadüf ya da kulak yanılgısı olmadığına...(Seni seniii! İşini biliyorsun ;) Acıktığında anneciğe bakıp ağlamaklı bir ifade ile 'annne' demeler...(içime sokasım geliyo tabii) Kucak istediğinde de babacığa yine aynı ifadeler...'baba' yok. (bu kısmı geçelim şimdilik :) oysaki bi aralar 'babababababa' da derdin ama unuttun sanki...)

Çok sevdim ben bu 10. ayı, çok hızlı gelişmeler kaydettin bu ayda... Mesela emeklemen o kadar hızlı olmamıştı...Tam olacak, 2 güne emekler dediğimizde, bırak emeklemeyi, o 2 gün hiç bir uğraş vermezdin, sonra yine başa dön... Ama daha doğru bir emekleme pozisyonuna geçemeden tutunup ayağa kalkmaya başlamıştın.. Gün gün gelişti bu çabalar... Emeklemeni unuttuk resmen, daha doğrusu emekliyordun artık ama biz yürüme eylemine dikkatimizi yoğunlaştırdığımız için o arada kaynadı gitti :)

Az kaldı bebeğim biliyorum çok isteklisin yürümeye, inanıyorum ki onun da zamanı gelince kimse tutamayacak seni :)

Pek çok şeyi yiyebiliyorsun artık... Yemekten kasıt öyle hapur hupur değil tabi ama iyi bence, herşey yolunda, kafam çok rahat artık... Balık (sevdin), ıspanak (önce bööö desen de sonra yedin azıcık ama olsun), sarımsaklı tarhana :) (bir bebişin ağzının sarımsak kokmasına şahit oldum ilk defa... çok eğlenceliymiş :)
Uyku durumu bir iyi bir kötü devam...Hamak etkili oldu bence, seviyorum hamağımızı...

Bu arada anneciğin yılan hikayesine dönen tezi çıktı yine ortaya, daha doğrusu ortaya bir tez çıkarmak için motive olmaya çalışıyor en azından...

Canımsın oğluşum, pamuğumsun, bitanemsin, ay parçamsın, boncuğumsun, çok akıllı bir bıdıksın, afacansın, bıcır bıcırsın, cinsin, huysuzsun bazen, hatta asabisin -hem de nasıl:), neyseki genelde neşelisin, güleçsin, sarı pisisin, fındığımsın, nasıl da tatlısın, pırıl pırılsın, kıpır kıpırsın, çok azimlisin, mini mini bir adamsın, herşeyimizsin... Nasıl da büyüdün yürüyeceksin ya bir de inanamıyorum hala...

Beni özlemene içim acıyo aslında, kıyamıyorum sana ama bu nasıl bir sevgiymiş daha iyi anlıyorum şimdi azıcık da gururlanarak...İyi ki gelmişsin hayatımıza...