Kaan&Zeynep

annecikten küçük bir hatıra olsun...

Lilypie Kids Birthday tickers
Lilypie First Birthday tickers

31 Aralık 2009 Perşembe

2009'un son günü


Bu da 2008 yılının son gününden...

2009 yılının son yazısı olacak bu, yine sen uyurken... annanelerdeyiz, teyzoşcunun bilgisayarında hızlıca yazıp içeriye yollanmalıyım ki hazırlıklara devam edelim...2010 hoşgeliyor:) umutluyum galiba... ne yapardık zaten umut olmasa!
Artık "2"li yaşlar bitecek "3" ler başlayacak...olsun...Allah sağlık, sıhhat, huzur, mutluluk versin gerisi gelir nasıl olsa...
Doğumgünümüz geçti, kutladık sevdiklerimizle bizi sevenlerle...nicelerini görmek nasip olur inşallah:)
Günler hızlı geçiyor yazamıyorum ne zamandır sanki...doğumgünü resimlerini de eklemeye fırsat olmadı...neyse blogda yok ama büyüdüğünde görmen için herşey hazır;)
2010 yılını da beraber sağlıkla devirmek dileğiyle diyeyim ve daha nice nice yıllara...

18 Aralık 2009 Cuma

Minicik bir mucize 1 yılını doldurdu...

 

Posted by Picasa
Aşkımdan bir parça, canımdan bir parça... ve sen geldin hayatımıza tam bir sene önce bu gün... Kanımızsın, canımızsın... O kadar benden, o kadar aşkımdan, o kadar bizdensin ki... Ama nasıl da farklısın, nasıl da büyüdün ayrı bir kişilik, minicik bir adam oldun... 1 yılını doldurdun şu dünya üzerindeki... Allah uzun ömürler versin, nice yıllar nasip etsin oğluma... Çok mutluyum evet ama bir o kadar hüzünlüyüm sanki? Neden ki?! Büyüyosun diye mi? O en mini mini hallerin geçti, bu hallerin de geçecek diye mi? Aman ben de! Geçecek elbet büyüyeceksin, mini mini adamım kocaman bir adam olacak... Ama ne bileyim işte annecik böyle biraz... Evdeyim, bugün beraberiz, şimdi uyuyorsun... İsterdim şöyleee duygu yoğun bir yazı olsun, güzel bir edebiyat parçalayayım ama olmuyor işte kuzum, affet... Uyanacaksın, yarım kalacak diye her zamanki gibi hızlı hızlı yazıyorum bu gün de... Çok özel bir gün ama senin için aynı tabi şu anda, daha ne anlasın benim tatlı sevgilim! :)) İyi ki doğdun bitanecik oğluşum, beraber nice sağlıklı yıllara inşallah... Allah seni hayatın boyunca korusun bebeğim, bahtın açık şansın bol olsun... Beraber güzel günlerimiz nasip olsun inşallah... Bitmez... Ne kadar çok şey dilesem azdır senin için... Bu nasıl bir hismiş ki, hep bir kaygı hep bir koruma, kollama duygusu büyük bir aşkın yanında.. Sen benim yavrumsun, bizim oğluşumuzsun seni çok çok çok seviyoruz miniğim... Ne kadar söylesek, ne söylesek az kalır... İyi ki varsın, iyi ki sürpriz yaptın bize minik mucizem... İşte 18 Aralık 2008, Saat 10:10 da ilk kez duyduğum ses... Şu az önce göbüşünden çıktığım anne kişisini getirsinler artık, açım, emmek istiyorummm diye ağlarken sen...

6 Aralık 2009 Pazar

Annecik hasta:(

Herşey bir görevle başladı. Gitmiyorum diyemedim. Aslında hem oğluşumu gece ilk defa bırakmak fikri hem de şu salgın ortamı nedeniyle içimden gitmek gelmese de olmadı işte... En azından bir gece diyordum, o da olmadı, dönemedik bir şekilde, 2 geceye çıktı. Annanecik vardı neyseki gözüm hiiç arkada kalmamıştı, o ayrı, ama işte yine de ayrılmıştım ilk defa kuzumdan...
Ve döndüm, daha orada sinyallerini veren hastalık bugün beni yatağa çekti. Nefret ediyorum hasta olmaktan, kendimi kötü hissetmekten. Domuzcukmudur nedir bilmiyorum ama hiç sanmıyorum... Gerçi öyleyse de beynimi kurcalayan aşı olup-olmama fikrinden kurtulmuş olurdum diyorum. Ama ateş yok. Bol hapşuu, bol öksürük (o da azalıyor sanki gittikçe), hafif bir burun akıntısı... Klasik soğuk algınlığı gibi yani... Ancak müthiş bir baş, boyun, sırt ve bel ağrısı... ??? Hadi hayırlısı!
Kötü olan oğluşu o kadar özle, hasretle eve gelmeyi hayal et, ama bırak öpmeyi, sarılmayı, kucağıma almayı yaklaşama bile! Şimdi beni karantinaya aldılar resmen... Babacık, annanecik, teyzecik, dedecik hep bir elden bi bana bi oğluşa koşturuyorlar, sağolsunlar:)
Şaşkın ördeğim sen anlamadın tabi bu durumu... Annecik önce ortadan kayboldu, sonra geldi ama şimdi benimle niye hiç ilgilenmiyor diye düşünüyorsun heralde. Çok can sıkıcı, bana doğru atılıp gelmek istemen ama babacıkın buna engel olması, zorunlu olarak tabii...
Gitsin şu pis mikrop, ben bi iyileşeyim kuzucum, seni öyle bir öpüp koklayacağım, sıkı sıkı sarılacağım ki biliyorum bunalacaksın benim sıkıntıya gelemeyen fındık kurdum:)
Seni çok seviyorum ve de çok özledimmm canım oğlum.....

1 Aralık 2009 Salı

Kuzunun ilk kurban bayramı

Minik sevgilim ilk kurban bayramını da geride bıraktın...Birlikte, sağlıkla nicelerini görmek nasip olsun...Amin.
(Uzun uzun anlatmaya vakit olmuyor maalesef...)

kuzucuk:)