Yola çıktıktan bir süre sonra uyudun, ben de kestirmişim sayende :) Tam kahvaltı yapacağımız yere vardık, uyandın:) Aslında aç değil yemez diye düşünürken ben, sen yarım yumurta sarısı, biraz peynir, domates suyuna batırdığım ekmek içlerini yedin ağzını kocaman aça aça (maşallah!) Acaba kahvaltıya hep buraya mı gelsek dedim. Sonra yine yola koyulduk... Abant'a yaklaşmaya az bir zaman kala sıkıldın tabiki arabada, neyse ki az kalmıştı, zar zor üstünü değiştirdim (terden sırılsıklam olmuştu), o sırada geldik zaten...
Manzara güzeldi, temiz havayı içimize çektik...
Babacıkla ata bindinn...Bu arada ben biraz endişeliyim ama çaktırmıyorum...
Karnını doyurup en sevdiğin yerde uykuya daldın... O sırada biz de bişeyler yedik.
Uyandın, biraz hava alalım...Hava da serinlemiş mi ne!
Dönüş yorucuydu, uykunu aldığın için arabada uyumadın ve seni oyalayabilmekle geçti yolculuk...
Bir hafta geçti nerdeyse...
Annecik bugün birisiyle (!) haftada yarım gün olarak anlaşabildiği (1 güne çıkarma çalışmalarım sürecek!) 'süt izni'ni kulanabilmek üzere erken geldi işten...
Sevdiğim iki gün yaklaştı:) Bakalım bu haftasonu (Savaş Amca :) geliyor bu arada)aktivite yapabilecekmiyiz...
3 yorum:
Bak ben de heveslendim şimdi:) En son hamileyken gitmiştik. Fotoğraflar çok güzel. At konusunda ben mümkün değil cesaret edemezdim:) Ama sizin eş erkenden Kara Murat yetiştirmeye niyetli sanırım:))
Gitmek lazım havalar soğumadan.. ya da tam tersi, kar yağdığında, manzara çok güzel oluyormuş..."Ata binmek" den kasıt bi-iki sn. içinde o fotonun çekilmesiydi tabiki, sonra annesi yavrusunu kaptı atın üzerindeki babasından:) at da çok çok sakindi alışmışlar artık insanlara...Sevgiler:)
Maşallah annesi çok tatlı Allah bağışlasın :))
Yorum Gönder