son günler, dün ve anneler günü...

2.5 yaşına az bir zaman kala anne-baba yatağına geçirdik oğluşu:) olsun varsın vallahi hiç sorun etmiyorum... yeter ki o uyusun, yeter ki biz de artık uyuyalım ya da hala deliksiz uyuyamadığımız göz önüne alınırsa şöyle demeliyim; yeter ki gece uyanmaları azalsın ve bu uyanmalarda az kriz çıksın, hatta hatta bazı süper gecelerde hiç kriz çıkmasın...gecenin bir körü uyanıp, gözler kapalı sütünü içip, kendi kendine yatıp uyuduğu bile olmuyor değil (böyle dedim ya bu gece çektirecek bize yine afacan:)) ancaaak şu süt meselesini ne yapacağız bilemiyorum...iyi birşey evet, sütü çok seviyor ama aşırı bir sevgi ve bağlılık bu:) en azından gece sütünü kesmek istiyorum ama gece o sütü içmezse yıkar ortalığı, biliyorum...cesaret edemiyorum... hiç olmazsa yanımıza almışken de bir hamle daha mı yapsam diorum, gerilemenin yanında bir ilerleme kaydetmiş oluruz belki... yanımızda yatması kötü değil aslında, sadece bu saatten sonra olması tutarsızlık gibi, hoş daha önce denediğimde kendi yatağında yatmasıyla arada hiçbir fark olmadığından almamıştım yanımıza, şimdi şimdi anlıyor bence 'annemle babamın arasında yatıyorum, güvendeyim' diye...kimbilir...gerçi dediğim gibi halaa uyanıp, ağladığı, babasının omzunu istediği, susmadığı zamanlar da oluyor ama sayısı az hiç olmazsa...bir de bu durumda babanın kaçacak, saklanacak yeri kalmıyor, uyanınca hemen onu gözüne kestiriyor:D

geçen haftasonu traş oldu minik:) bu sefer babasıyla gitti, ben yoktum ama içimden hep pozitif düşündüm :P benim müdahalelerimi saymazsak, 1 kere dedesinin makinesiyle, 1 kere de "gerçek" berberde traş oldu, ağlaya ağlaya tabi...bir kaç ay önce götürdüğümüzde de daha kapıdan girmeden durumu anlamış ve yaygarayı koparmıştı...başarısızlıkla sonuçlandı yani, yine ben müdahale etmiştim...bu sefer uslu uslu oturmuş, saçlarını kestirmiş. 1-2 ay bile farkediyor gerçekten çocukların gelişiminde...bunda "mehmet" in de etkisi var tabi:D yaklaşık 1 haftadır bir "mehmet" dir gidiyo...öyle bir kahramanımız oldu işte... daha doğrusu bir çocuk varmış parkta, Kaan'dan büyük, biraz oynamış Kaan'la, adını falan bilmiyoruz ama biz onu "mehmet" olarak benimsedik:) aa bak mehmet yemeğini yemiş, yemiş büyümüş, sen de ye...mehmet de berber de saçlarını kestiriyormuş, çok güzel olmuş... parktaki arkadaşının adı neydi diye sorunca: mie(h)mie gibi birşey söylüyor... buraya kadar taslakta kalmış...bugün anneler günüydü, tüm annelerin, anne adaylarının kutlu olsun, nicelerini görebilmek nasip olsun...günün anlam ve önemini ne kadar anladı bilmem ama sarıldı boynuna ve öptü 'deda'sını kendince minik kuşum...anneannelere gittik tabiki, dedeciği gelmişti, sürpriz yapmış...nasıl mutluydu, nasıl özlemiş dedesini, bırakmadı hiç...

bu arada bu taslağı yazalı 2 gün mü olmuş ne?...uyku konusunda iyi-miyi demişim :)) o dediğim günden beri pek de iyi değil çünkü:D hakkımızda hayırlısı valla ne diyeyim...Allah sağlık sıhhat versin...bir de dayanma gücü ve sağlam bir sinir sistemi:D

ve dün gidilen akvaryumdan...artık gezmeler daha mı güzel, keyifli, rahat sankiii;)