Günler geçiyor, Kaan büyüyor...26 ayı geride bırakan Kaancık, bu aralar babaanne ve dedeyle birlikte...biraz hastalıklarla uğraştık ama neyseki geride kaldı...hoş bende hala düzelmeyen şeyler var...hayatımda böyle bir grip geçirmemiştim toparlanması da güç oluyor doğal olarak....
Tam çok güzel yemeye başlamıştı, biraz topladı gibi diyordum ama ateş herşeyi altüst etti, yine iştahsızlık başladı tabi...süzüldü yine yavrucak (kesin bana öyle geliyordur) son 1-2 gündür düzeldi gibi gibi...
Cimnastiğimize biraz ara verdik, nisan gibi tekrar başlamayı düşünüyoruz...ama 1 ay bile iyi geldi, kendi boyutundaki başka çocuklara alıştı en azından :)
Kaan'ın oyun odasında konsantre halleri...
Aklıma geldi şunu yazayım:) Zaten doğru dürüst kar yağmıyor artık, bir kerecik adamakıllı yağan karı da sevmedi bizimki, ayaklarına bulaştıkça sinir oldu, ellemedi pek...sonradan kıyıda köşede azcık kalmış artık buzlaşmış karlara özellikle basmaya başladı...zaten eline boya sürülünce de hiç hoşlanmıyor...temizlik takıntımı çocuğa yansıtmamaya çalıştım ama başaramadım mı acaba diye korkmaktayım neyse alışacak elbet daha bunun kreşi var:) oyun hamurlarında da durum aynı. sadece baş ve işaret parmaklarıyla öyle bir eğreti tutuyorki... hiç sevmiyor hiç! zorlamıyorum illaki "şimdi" resim yapacak, oyun hamuru vs ile uğraşacak diye kasmıyorum...ama boyaları, kağıtları masasının üstünde, istediği zaman geliyor arada bişeyler karalıyor, eline bakıyor boya olunca, 'işini bitirince, en son ellerini yıkarız, önemli değil, olabilir' diyorum, yavaş yavaş alışacak bakalım...
Bu arada hala konuşmasını beklemekteyiz...anlamlı konuşmasını diyeyim...dededededededede diyerek nasıl bütün derdini anlatıyor hayret doğrusu... aslında merak ediyorum yeryüzünde böyle başka bir çocuk daha var mıdır? yani 2 yaşında daha tam olarak konuşamayan çocuklar, ya tek tük kelime söyler ya da susar diye düşünüyorum ama hem konuşamayıp hem de hikaye anlatır tarzda, el hareketleriyle, mimikleriyle sürekli dededededede diye kendince konuşan var mıdırki?! bunun dışında en başta "dede" olmak üzere, "baba", "deda" (ben oluyorum bu, anne yok hala! çook nadir "nenne" diyebiliyor), "mama", "lila" (pilav), "daat" (saat), av-av, möö gibi şeyler var... kimi çocuk erken konuşur annesi yada ona bakan kişi hemen iddia eder "e ben yanında bebekliğinden beri hep konuştum, yaptığım herşeyi anlattım, işte ondan bizim çocuk erken konuştu" hikaye! çocuğu düzenli yemek yemeye alıştırdığını, uyku düzeni tutturduğunu, erken konuşmasını sağladığını düşünmek de geçersiz benim için. kimse beni inandıramaz buna...çocuk neyi ne zaman yapmak isterse aslolan odur! yoksa ben ki kendimi aşıp bol bol gevezelik ettim, bununla beraber annem-ki kendisi emekli öğretmen, kısacası bol bol konuşur- ona rağmen durumumuz budur:) ama öyle çok endişelenmiyorum, bekliyorum sabırla... hem böyle o kadar şeker ki, bu hallerini özlicem sonra biliyorum.
işte tam da dededede diye konuşurken
Mayıs sonunda sabiha paktuna keskinden randevum var, taa aralıkta alınmış:D gidermiyim bilmiyorum... uyku problemi içindi, o zaman mayısa randevu verince kızmıştım "taaa" o zamana kadar düzelir belki diye:) biraz burunlarından kıl aldırmama durumları da vardı...bilemiyorum... 2 gecedir iyiyiz:) ilk gece 22.00-04.30 arası uyudu, sonra süt içti 5.30 gibi tekrar uyudu (aranın bu kadar uzamasında benim artık gece süt vermicem diye gereksiz inadımın tutması etkili oldu, sütünü içti ve uyudu neyseki) nerdeyse 9 gibi uyanmış, dün de 22 de uyuyup gece 12de bi uyandı sonra 6ya kadar uyanmadı :))))) bizim uyku tarihimizde ilklerden ne de olsa, sevinçliyim ama temkinliyim de aynı zamanda:)
Güzel oldu işte, ne güzel özet geçtim. artık daha sık yazmak istiyorum, bakalım başarabilecekmiyim. bir de daha çok resim, video çekmek istiyorum, ama buna da Kaan izin vermiyor, makineyi görünce almaya çalışıyo tabi bebekliğindeki gibi olmuyor:) 
