"çünkü sana değdiğinden beri ellerim bütün kış dallarında tomurcuklar var"

sevgilim oğlum
ve sevgili blog

yine yazamadım da aman da aman kısımlarını geçip ruh halimi özetleyeyim... bunu çok söylemek-yazmak istiyorum... bu arada farkettim ki kalem-kağıt daha bir hisli yazdırıp ruh katarmış bana, eskiden küçükken, genç kızken bol bol "günlük" tutardım, tabiki günü gününe yazamazdım yine:) ama şimdi öyle yazmak elimi-bileğimi yorar, böyle de takır takır klavye sesinden ne bileyim işte hissiyatımı kaybedip geyiklere sarıyorum... bir de şu izlenme-okunma durumu yok mu, aklıma gelince geriliyorum ne yalan söyleyeyim, o zaman da hemencecik farzediyorum ki kimsecikler okumuyor :P

bu aralar çok çok yazılı olarak kalmasını istediğim şey mutluyum, hatta çok, huzurluyum hem de, dingin böylee... ohh ne güzel... herhangi bir sebebi yok ya da pek çok sebebi var;) işi de takmıyorum, hoşuma gitmeyen şeyler çok ama kendi halimdeyim, iyiyim kısaca...oğluşuma ba-yı-lı-yo-rum, bunu anlatamam zaten geçeyim, kocamı çok seviyorum, ailemi, annemm ne fedakardır o, söylenmelerini bile seviyorum, tatilim geldi fena halde, ama gidicem ya nasip olursa, uçuyorum resmen...Ç. anneler de burada, Allah onlardan da razı olsun vallahi ne diyeyim...şükür etmekten başka...

kendime döndüm fazlasıyla, nedense...bir bakım bir çaba bir uğraş halindeyim kendimle...genelde depresif olunca böyle şeyler yapardım ama yok bu sefer tam tersi;)

vicdan azaplarım da var maalesef, oğlumla ilgili...hiç geçmediler zaten, onlara da mı alıştım yoksa? sevdim mi hatta onları da?.. endişelerim, kaygılarım varsa, bitmiyorsa doğru yoldayım aslında biliyorum, anneliğin olmazsa olmazlarıymış bunlar...

içime kelebekler kaçtı sanırım:) yaz geldi diye mi böyleyim acaba? hoş hava yine soğuk ama içim sıcak:)

ne pisipisikosayko bir yazı oldu bu! ne demekse ;D olsun yazdım gittii...

seni de anlatıcam yakışıklım, annesinin balı, birtanesi... eve gitsem de öpsem öpsem, sen de ıı--ııhhh demesen keşke:)