İyi ki geldin hayatimiza Zeynebim..:)

Benim guzel kizim, gelisini yillarca beklemistim, hep biliyordum benim bir kizim olacakti... Sen en dogru, en guzel zamanda beni fazlasiyla heyecanlandirarak geldin... Hayatimiza, ailemize... İyi ki geldin iyi ki dogdun kibar kizim. Ailemizi tamamladin, anneligimi tamamladin, bitanecik Kaan'imi abi yaptin.

Evet iki cocuklu olmak hic kolay degil. Bu bir sene hic de kolay degildi benim icin. Ama o kadar istemisim o kadar beklemisim ki seni, bana cok iyi geldin kizim benim... Tekrar bebek kokusu duymak, hele hele senin bebek kokunu icime cekmekle tarifi olmayan duygular yasadim... Bu oyle buyuk bir mutluluk oyle buyuk bir guc veriyordu ki...

Kolay olmadi tabiki! Yetiskin insanlar bile turlu sebeplerden bir baskasini kiskanirken su hayatta, simdiye kadar anne baba olarak once bizim sonra herkesin tek afacani cani bitanesi olan Kaancigimiz seni kiskanmis cok sey mi?! Ama biliyormusun guzel kizim seni oyle bir sevmis ki ayni zamanda o abi!!! Daha sen mini mini bir 'sey'ken adini abicigin koydu. Degistirmedik zaten cok da guzel bir isimdi. Sonra ikinci bir isim de koymadik ki Zeynep'in buyusu bozulmasin, diger isim onu golgelemesin... İyi ki de Zeynep olmussun oyle guzel yakisti ki sana prensesim!

Nerede kalmistik:) Mesela abicigin sen aglayinca kulaklarini tikayip kacsa da aslinda aglamani hic istemediginden... gozlerinden bakisindan belli canim oglumun... Seni tombik yanak, sisko yanak diye yanaklarini hassasca sevisi... Saclarini oksayisi... Banyo sonrasi senin tum ihtiyac duyabilecegin malzemelerini hazirlamasi... Aglayinca sen "anne emzirsene" demesi... veya senin icin hazirladigi bebek kitabina bakisi ordan careler, cozum yollari uretmesi :)... Seni guldurmek icin bir suru oyun yapmasi ve sen en cok ona guldugunde coook mutlu olmasi, gururlanmasi... Agladiginda yine yanina gelmesi senin   aninda susman ve "bak ben burdayim Zeynep" demesi... Sana tam da sana gore oyunlar oynatmasi... Kucuk oyuncaklari bogazina kacar diye senden kacirmasi... Sana minik lokmalar vererek yemek yedirmesi... Seni emekletmeye calismasi simdi de yurumeni buyuk bir heyecanla beklemesi... Son olarak dogum gunun icin parti hazirliklarini onun da dusunmesi ve sana hediye secmesi kendince...

Elbetteki kiskanmamasi normal olmayani olurdu... Ama seni cok sevdigini oyle bir hissediyorum ki! Bu beni iyi ki kardes olmuslar kuzularim diye cok ama cok mutlu ediyor... Ayni sekilde guzel bebegim sen de abin icin cildiriyorsun :) Ayrica esas senin minik boyuna bakmadan abini kiskandigini bile anladik :))

Tek dilegim Allah size saglikli, cok guzel, cok mutlu, kardesce, dostca, arkadasca gecireceginiz, birbirinizi hep sevip, sayip kollayacaginiz, hic ayrilmayacaginiz nice nice yillar nasip etsin...

Kolay olmadi belki de bundan sonrasi cok daha zorlu gececek iki cocuklu hayatta benim icin. Ama biliyormusunuz dedim ya anneligim tamamlandi diye... Artik daha cok guc buluyorum ikinizin mutlu eglenceli anlarini paylastikca... Senin abine bakislarin, her hareketine gulmen heyecanlanman ve onun seni opmesi, sana sarilmasi beni o kadar mutlu ediyorki... 

Tesekkur ederim canim kizim annen olarak beni sectigin, bana ikinci kez anneligi yasattigin, bizi tam bir aile yaptigin, tekrar bebek kokusunu evimize soktugun, guluslerinle muzik duyunca oynamalarinla alkis yapmalarinla her animiza nese kattigin, abicigine en tatli kardes oldugun icin... Nice mutlu yillara Zeynosum, benim guzel narin cilek kokulu mis kokulu kiz cocugum :)))

Kaanım 6 yaşında&Zeynepcik 6 aylık

Kaancığım 6 yaşını bitirdi. Doğumgününden beri de sanki cidden büyüdü. hala var tabiki tutturmaları, inatçılığı, sabırsızlığı kendi de biliyor bunları :) ama sanki daha azaldı bu durumları. Bazı zamanlar çok daha olgun, sakin, söz dinleyen, cidden büyümüş gibi davranıyor. Kaan'ın sakin olduğunu görmem beni şaşırtsa da evet buna inanmalıyım artık oğlum büyüdü!... canım benim hala zaman zaman kıskançlık yapabiliyor kolay mı onun için tabi. 5.5 sene tek olduğu eve bir anda minik bir kız çocuğu geliyor:) hala sevilip sevilmediğini bile sorguladığı zamanlar oluyor... (ah canım oğluşum bir bilsen oysaki, bir anlatılabilse annenin evladına olan sevgisi ne büyükmüş!!!) aslında ne kadar normal olduğunu bilsem de -anlasam da daha doğrusu- çok üzülüyorum öyle zamanlarda, içim acıyor.. ama öyle anlar da var ki iyi ki kardeşi oldu oğlumun dediğim... Allah onlara sağlıklı güzel uzun bir ömür nasip etsin, beraberce hiç ayrılmadan hep birbirlerini severek kollayarak...

Ve Zeynepcik de artık 6 ayını tamamladı. Bir bitse şu hamilelik kızımı sağlıkla kucağıma alsam dediğim zamanlar geçti, ah bir kırkını doldursa daha kolaylaşacak her şey dediğim zamanlar da geçti... geçiyor işte. güzel kızım da gün gelecek -inşallah- abisi gibi bir de bakmışım 6 yaşında bıcır bıcır bir kız olacak. 6 ay benim için de bir dönüm noktası olmuştu Kaan büyürken. yine öyle hissediyorum daha bir rahat daha bir kolay oluyor sanki. bir otursa bir yürüse derdine düşüyorum şimdi de:) ama şu ek gıda meselesi var ki zor dostum zor:) yaşasın emzirmek diyorum ne büyük rahatlıktı sadece emzirmek. neyse bu sefer daha rahat ilerlediğim bebiş büyütme yolunda, yine rahatlığı pozitif düşüncelerimi elden düşürmüyorum aklımdan çıkarmıyorum. bir an önce şöyle olsun bu kadar büyüsün isteklerim aslında anlık ama. geriye bakınca zaman ne de çabuk geçiyor diye üzülüyorum. bebek kokusunu saklamak mümkün olabilse mesela, her anı her ilk hareketi her gülüşü her kahkahayı videolara çekebilsek telaşa kapılmadan...off hele bu aralar abiyle bir iletişim kurmalar var ki eriyorum resmen... ah böyle zamanlar bir daha geri gelmeyecek işte o anları doya doya yaşayasım var mesela...

Ne garip şimdi baktım da yazdıklarıma. Kaan'ı anlatırken Zeynep'e, Zeynep'i anlatırken Kaan'a yani kısacası kardeş olmaya kardeşliğe gelmiş sözlerim...:) Artık böyle işte 2 çocuklu olmak böyleymiş. Yalnız şöyle de bir gerçek varmış ki ilk göz ağrısı diye bir şey varmış. Kaan ilkti tabiki.. ilk heyecan, ilk aşk, tecrübesizlik, her şeyin ilki, her şey...küçük adamım, yakışıklım, kıpır kıpırım, eğlenceli sevgilim, heyecanlım, neşelim, güleç yüzlüm, sarı şekerim... Ama Zeynebim de... kız çocuğum, güzelliğim, kibarım, prensesim... Bakalım daha neler neler eklenecek;)

Kısa bir başlangıç

İtiraf ediyorum başlamak için yazdım yazdım sildim.
Nereden başlasam nasıl anlatsam durumları...
Haklıyım çünkü çoook uzun zaman oldu. Daha da önemlisi çok büyük değişiklikler:)
ama güzel çok hoş çok tatlı bir değişiklik var ki..:)))
Benim küçük adamım abi oldu!!! Dünyalar güzeli bir kızın abisi, yakışıklı abisi:)
Ben iki çocuk anası oldum :)
Ailemiz dört kişilik çekirdek aile kıvamını buldu.
Çok iyi oldu! İyi ki doğmuş benim kızım.
ve bugün dört aylık olmuş minik prenses.
Buradan devam etmeyi düşünüyorum bloga.
Evet bu Kaanımın bloguydu ama düzenledim.. İki kardeş paylaşmaya buradan başlayabilirler. Hem ben onlara ayrı ayrı bir şeyler düşünürüm sonra;)
Sonra sonra sonra...
Yazmaya da devam edeceğim, fotoğrafları ayarlayacağım vs.
Ama sonra.
Tek çocukla blog tutamayan ben iki çocukla nasıl yazacaksam :D
Fakat biliyorum ki bir yerden başlamak gerek.
Yazmadıkça kalıyor güya hamişlikten beri yazacağım:(
Bu kısacık yazı da o yer olsun o zaman ;)

Şubat ayına girmeden...

Oğlumun doğumgünü geçti... Yılbaşı bitti... Eski yıl gitti yeni yıl geldi... Yeni yılın ilk ayı bitti bile!
Daha önceden de yazmıştım, Kaan şu aralar mükemmele yakın bir kıvamda:) Tabiki arıza modu da var ama daha az. 3.5 yaş iyi bir dönüm noktası oldu bizim için, en başta uyku konusunda:) Kreşin de çok çok iyi geldiğini düşünüyorum, bizzat görüyorum daha doğrusu. Erken yatmama gibi bir problemi var kendisinin, bu aralar onun üzerinde çalışıyoruz. Öğretmeniyle konuştum, o da Kaan'la konuştu, ertesi gün erken yatıp (gerçi o da normalden yarım saat kadar erken olabildi) babası sabah bırakınca minik bir ayıcık kazanmış;) Uyanamazsa bazen annemi çağırıyoruz, biz çıkıyoruz... Bu durumda da zor oluyor tabi, zorluktan çok düzen şaşıyor aslında, o bakımdan tüm uğraşımız yani;) Annem, torunu kreşe başladığı için vicdan yapan anneanne yani," bütün çocuklar şubat tatiline girdi, Kaan'ı da 1 hafta yollamayalım, anlatırız durumu, anlar o, sonra yine gider" dese de hiiiç oralı olmadım. 9 günlük bayram tatilinden sonra nasıl tekrar alışma evresi yaşadığımızı düşünerek... Ne yapalım oğluşum hayat böyle! Ben de işe gelmesem şöyle bir hafta ne şahane olurdu ama olamıyor işte maalesef! ( amaan böyle de pek bi acımasız otoriter anne gibi durdum da alakam yok oysaki;)
Zaten kar da yağmadı şöyle bi güzel güzel bu kış:( istedim ya ondan olsa gerek! Hoş daha Şubat var. Bakalımm neler olacak:)))
Değişiklikler var işle ilgili, hayırlısı olur inşallah...

4 yaş!!!

18.12.2008 Saat:10:10'dan itibaren hayatımız ne çok değişti! Artık herşeyden önce minik bir adam geliyor bizim için... Ve O artık 4 oldu!!! Kutlu olsun:)))

O güzel, güleç yüzün hep gülsün oğlum! Allah uzun sağlıklı mutlu ömür versin! Hiç ayırmasın bizi! Neşen hep bol olsun! İyi bir insan ol! Ve Allah hep iyi insanlarla karşılaştırsın seni! İyi ki doğdun, iyi ki varsın evimizin neşesi!

O kadar şımarık bir bıdıksın ki bu arada, doğum gününde tam formundaydın:) Evet yine çıldırttın anneciğini ama olsun sen herşeye değensin;) Yeter ki tek böyle neşeli ol sen...

Okulda ise söz dinleyensin bunu da gördük ya!

Seni çoooook seviyorum canımın parçası!

Bu evdeki kutlamadan, anneanneler, babaanneler, teyzeler, halalar ile birlikte...
Allah nicelerini nasip etsin can can Kaan'ım;)